نیلوفر کنگرانی
احتمالا از همان روز ویسی تصمیمهای بزرگی برای خودش گرفت. از همان روزی که منصور پورحیدری او را از تیم ملی خط زد و محمد نوازی را به جایش به اردو برد.
از همان روز که بارها اشکهای بیدفاعش را در عکسها و فیلمهایی که از برنامه نود پخش شده دیدهایم که مظلومانه میگرید. احتمالا همان روز بود که با خودش عهد کرد مربی شود و حق هیچ بازیکنی را نخورد و هیچ حقی را ناحق نکند. به قولش هم وفا کرد. نه تنها حق کسی را نخورد که حق خودش را هم از فوتبالی که آن همه به او بدی کرده بود گرفت. فوتبالی که در دوران بازیگری روی خوش به او نشان نداد و در آن ستاره نشد اما او ستاره شد. همین هفته و با جام قهرمانی، شد تیتر یک همه روزنامهها. بالاتر از برانکوی خوشتیپ و مظلومی مدعی.
اصلا انگار او مربی زاده شده است. در 17 سالگی وقتی همبازیهای روزهای کودکیاش در روستای رودزرد را در یک تیم جمع کرد و خودش شد مربی شان. از همان روز انگار مربی بود. اگر بعضیها فوتبال در خونشان است، او مربیگری در خونش است.
او انگار با جام زاده شده است. او را نشاندند روی نیمکت کنار دست لوکا بوناچیچ. این مربی خارجی کمی بعد برگه اخراجش را از باشگاه گرفت و رفت اما ویسی ماند تا قهرمانی فولاد را هم ببیند. قهرمانی که با ملادن فرانچیچ کروات بهدست آمد اما میگویند ویسی هم در آن قهرمانی نقش داشت.
نه اینکه همیشه موفق باشد. نه. روزهای ناموفق هم کم نداشت. در همین استقلال خوزستان که دو سال برای نیفتادن جنگید. اما انگار قیافهاش شبیه برندههاست. حتما شبیه برندههاست که مدیران کم تاب و تحمل اهوازی دو سال به پایش ایستادند. انگار او برنده زاده شده است. او برنده زاده شده چون متولد همینجاست. او اینجا زاده شده، اینجا که مردمش جنگیدن با دست خالی را خوب بلدند. قهرمان شدن با ستارههای گمنام و کم نام و نشان را خوب بلدند. مردم اینجا حتی برای زندگی کردن هم میجنگند. حتی برای نفس کشیدن هم میجنگند، برای قهرمانی که جای خود دارد.
برای همین است که همه در جشن قهرمانیاش بودند. فولادیها آمده بودند، آبادانیها هم با پرچم زردشان. این جشن، جشن جنوب بود. جشنی برای همه مردان بیادعا که بازیکنان استقلال خوزستان فقط نمایندهشان بودند.
پیروزیتان مبارک. شما لیاقتش را داشتید. شما لیاقت بیشتر از اینها را دارید. شما که هوایتان، خاک؛ خاکتان، داغ و داغتان ابدی است.
کاش باز تاب رسانه ای داشته باشه.
want to to notice that as reading your representation,I feel has been living in my ,mother land khuzestan,however thanks a lot .
due to your marvellous representation best regard DR.JJ