وحید نمازی
یک- هنوز پنجره نقل و انتقالات تابستانی فوتبال ایران درست و حسابی باز نشده که توفانی از شایعات ریز و درشت، صفحات روزنامه‌ها و فضای مجازی را به هم می‌ریزد و دل و تن هواداران را می‌لرزاند. عده ای از بازیکنان، دست به دعا بر می‌دارند بلکه برای یکبار هم که شده به اردوی تیم ملی فراخوانده شوند تا بازارشان گرم‌تر شود. خیلی جالب است که در این بین، بیشتر بازیکنان تیم‌های لیگ برتری از اروپا هم پیشنهاد دارند. خیلی‌ها بین پیشنهادات اروپایی‌شان در حال انتخاب و ناز کردن هستند و البته با نیم نگاهی خریدارانه، منتظرند تا تیم امسالشان برای نگه داشتن آنها سرکیسه را شل‌تر کند. البته طبق معمول، خیلی‎هایشان که از اینجا مانده می‌شوند، برای اینکه دست پیش را بگیرند، با آن طرفی‌ها مذاکره هم می‌کنند، اما ناگهان هنگام تغییر پرواز، راه را نزدیک می‌کنند و سر از لیگ قطر در می‌آورند. فوتبال بازیکن‌ساز(!) ما معدن ستاره‌هایی است که مشتری‌های زیادی دارند؛ حتی خود من که از بارسلونا پیشنهاد دارم!

دو- قهرمان لیگ برتر بازیکنانش را از دست می‌دهد. گرچه یکی دو تایی از ستاره‌های بومی‌اش تمدید کرده و حرف از ماندن زده‌اند، اما با رفتن "کولی‎بالی” و "ده خسوس” و زمزمه‌های جدایی چند نفر دیگر، حق داریم که برای تیم سابق عبداله ویسی نگران باشیم. آنها بدون حضور ویسی و جدایی ارکان دفاعی شان کار سختی در پیش خواهند داشت. استقلال خوزستان، نماینده نخست ایران در فصل آینده لیگ قهرمانان آسیا است و آنجا باید به جنگ حریفان غرق در پول برود. کاش این فوتبال بی‌رحم در فصل بعد روی زشتش را به قهرمان سنت شکن ایران نشان ندهد و نماینده ایران بتواند از اعتبار خوزستان صبور و مقاوم دفاع کند.

سه- هر چه بود گذشت و تمام شد؛ یک فصل پرفراز و نشیب و عجیب دیگر برای فوتبال ایران سپری شد تا باز همه چشم به راه بازگشت فوتبال ایرانی به خانه هایمان باشیم. یکی از آخرین عجایب این فصل دیروز در خرمشهر رقم خورد و کنفرانس خبری پیش از بازی تیم‌ها، صبح روز بازی انجام شد! بهانه، دیر مستقر شدن تیم‌ها در محل برگزاری فینال و تنگی وقت بود، اما کاش باورمان شود که این بهانه‌ها برای مردم دلیل نمی‌شود. کج سلیقگی در زمان برگزاری فینال جام حذفی، ناهماهنگی و نازیبایی در مراسم رونمایی از جامی که به نام آزادی خرمشهر قهرمان مزین شده و بی‌توجهی به درخواست تیم های حاضر در این رویداد، تنها بخشی از ماجرای بی‌برنامگی همیشگی فوتبال ایران است. بیایید یک بار هم که شده از خودمان بپرسیم که چرا در فوتبال ایران، از تیم‌ها و بازیکنان و مربیان گرفته، تا کادر تیم ملی و مدیران فدراسیون و وزارت نشینان بالاسری‌، همه ناراضی و طلبکارند؟

چگونه اسیر است آزاد. وقتی که از دامی رسته و در دامی خسته باشد. شهر آزاد من، اسیر است. خرمشهر... آسیه تدین