خوزستان اسپورت- بازارگرمی همیشه با هدف بستن قراردادهای سنگین صورت نمی‌گیرد بلکه ادعای داشتن پیشنهادهای متعدد خارجی گاهی هم با این نیت مطرح می‌شود که دست‌کم بخشی از مخاطبین درباره کیفیت‌های نداشته فوتبالیست موردنظر مجاب شوند و آن بازیکن تا اطلاع ثانوی در بورس بماند.

به گزارش خوزستان اسپورت و به نقل از ایمنا، به محض بسته شدن پرونده لیگ پانزدهم بازیکنان زیادی مدعی شدند که از باشگاه‌های خارجی پیشنهاد همکاری دارند. طبعیتاً برخی از این ادعاها صحت دارد و اصلاً عجیب نیست که ستاره‌های فوتبال ایران مورد توجه باشگاه‌هایی در آن سوی مرزها قرار بگیرند همچنانکه در حال حاضر نیز تعداد نسبتاً زیادی از فوتبالیست‌های ایرانی عضو تیم‌های خارجی هستند هرچند که تعداد لژیونرهای واقعاً موفق فوتبال ایران فراتر از انگشتان یک دست هم نمی‌رود.

با این حال، این سوءظن هم وجود دارد که دست‌کم برخی از این پیشنهادهای خارجی اصلاً وجود خارجی نداشته باشد بلکه ستاره‌ها و مدیربرنامه‌هایشان با ادعای داشتن آنها تلاش می‌کنند تا برای فصل جدید قراردادهای چرب‌تری با تیم‌های خواها‌نشان ببندند.

بازارگرمی اما تنها مختص آن دسته از ستاره‌هایی نیست که با اتکا به درخشش در لیگ برتر مدعی داشتن پیشنهادهای متعدد خارجی می‌شوند و این کار همیشه هم با هدف بالا بردن مبلغ قرارداد با تیم‌های داخلی صورت نمی‌گیرد بلکه اشکال دیگری هم دارد و گاه اهداف دیگری را هم دنبال می‌کند.

گروه دیگری که به بازارگرمی روی می‌آورند آن دسته از بازیکنانی هستند که عملکرد اخیرشان مورد انتقاد قرار گرفته است یا موقعیت پیشین خود را در خطر می‌بینند. این قبیل بازیکنان با همدستی برخی رسانه‌ها تلاش می‌کنند تا همچنان خود را در بورس نگه دارند یعنی با وجود عملکرد ضعیف و کارنامه نه چندان قابل دفاع مدعی داشتن پیشنهاد از کشورهای مختلف اروپایی می‌شوند تا به این ترتیب هم بار انتقادات را کمتر کنند و هم تا مشخص شدن تکلیفشان همچنان از خود تصویر یک فوتبالیست موفق را در اذهان عمومی ترسیم نمایند.

این دسته از بازیکنان با این امید که در آینده وضعیت بهتری پیدا خواهند کرد مرتباً در رسانه‌ها روی پیشنهادهای نداشته‌شان مانور می‌دهند تا از این طریق دست‌کم بخشی از فوتبالدوستان را مجاب نمایند که کیفیت‌شان فراتر از آن چیزی است که در واقعیت وجود دارد. این حربه البته درباره همه فوتبالدوستان اثر نمی‌کند و بخشی از آنها معنی این رفتارها و واقعیتی که در پس آن وجود دارد را به خوبی متوجه می‌شوند.

درباره این دسته از بازیکنان می‌توان از همین حالا و با درصد اطمینانی بالا پیش‌‌بینی کرد که هیچ‌یک از ادعاهای آنها در پایان فصل نقل و انتقالات فوتبال اروپا رنگ واقعیت به خود نخواهد گرفت اما جالب است که آنها اصلاً باکی از رو شدن دست‌شان ندارند و تا آن زمان بهانه‌ای جدید پیدا خواهند کرد که نهایی نشدن انتقال‌شان را توجیه نماید.

آنچه جای تأسف دارد این است که این ادعاهای بزرگ و بعضاً بی‌شرمانه در عصر اطلاعات و ارتباطات و در زمانه‌ای مطرح می‌شود که حتی با یک جستجوی ساده اینترنتی می‌توان به سرعت به شمایی کلی و نسبی از وضعیت یک بازیکن دست یافت. اما این دسته از فوتبالیست‌ها می‌دانند که نه تنها همه مخاطبان آنها دقت نظر لازم را ندارند که بخش بزرگی از آنها هر آنچه که می‌شنوند یا می‌خوانند را به راحتی باور می‌کنند و همین هم برای آنها کافی است.