پریسا زنگنهمنش
خوزستان اسپورت- حضور افراد غیرتخصصی در راس هیات والیبال خوزستان، عدم برنامهریزی در هیات، وجود ضعف در ردههای پایه، تعامل کم هیات با فدراسیون، عدم اعتقاد هیات استان به مشارکت و مشورت، ضعف در مدیریت منابع مالی و اشکال در ساختار انسانی، ازجمله مشکلاتی است که طی چهار سال گذشته باعث شده این رشته در خوزستان به سمت نابودی برود.
به گزارش خوزستان اسپورت و به نقل از ایسنا، مدت ها است که به دلیل ضعف بسیار در مدیریت والیبال استان، زنگ خطر برای این رشته پر طرفدار به صدا در آمده است و باید گفت هر چقدر سیر صعودی این رشته در کشور بیشتر می شود، والیبال خوزستان با شدت بیشتری سیر نزولی پیدا می کند.
والیبالیهای خوزستان از فعالیت چهار سال گذشته مدیریت این هیات به هیچ وجه رضایت ندارند و اگر چه دوران چهار ساله پارسافر به پایان رسیده ولی دلسوزان این رشته معتقدند، والیبال خوزستان در این سال ها به شدت آسیب دید و با چالشهای جبرانناپذیری رو به رو شد.
شاید بارزترین ضعفی که می توان از آن به عنوان رکود اصلی والیبال خوزستان یاد کرد، روی کار آمدن فردی ناآشنا در راس این هیات بود؛ امروزه آن هایی که برای ورزش کشور تصمیمگیری میکنند، معتقدند ورود افراد سیاسی یا افرادی که می توانند با خود پول را وارد ورزش کنند، به پیشرفت و حرکت رو به جلو ورزش کمک می کند اما این دیدگاه شاید نتوانسته خیلی خودی نشان دهد و به عنوان نمونه کوچک، می توان به هیات والیبال خوزستان اشاره کرد؛ فردی غیر ورزشی آن هم بدون در نظر گرفتن این که آیا او با مدیریت ورزش آشنا است و به عنوان مدیری که می تواند پول را وارد این چرخه کند، در راس این هیات قرار گرفت.
مسعود گلاب از مربیان والیبال خوزستان در این خصوص میگوید: در این دوران متاسفانه نه تنها پول چشمگیری وارد والیبال نشد، بلکه برخی منابع مالی نیز از دست رفت. همچنین این هیات با تخریب دیدگاه مدیرعاملان برخی اسپانسرها، افول و شکاف زیادی در این رشته ایجاد کرد. همچنین تاسیس یک مدرسه والیبال خصوصی و برداشت شخصی از منافع مالی آن در حالی که تبلیغات و ثبتنام آن در هیات والیبال انجام میشد، ضربه هولناکی در بخش استعدادیابی و جذب نیروهای جوان و نوجوان بود. نتیجه این اقدام نیز عدم اعزام تیم های نوجوانان، جوانان و امیدهای بانوان در سال جاری و عدم اعزام تیم های پایه پسران در سال جاری و سال های گذشته بود. پس این آقایان نه تنها پول به والیبال تزریق نکردند، بلکه به صورت شخصی و همکاری با افراد نا کارآمد و سو استفاده از امکانات هیات والیبال خوزستان، به فکر منافع شخصی خود بودند.
علی ربیعینیا، بهترین دریافتکننده 10 سال اخیر والیبال خوزستان و بازیکن سابق تیم لیگ برتری پتروشیمی نیز توضیح می دهد: از نظر من و والیبالیها، رییس پیشین به کار خود وارد نبود، چرا که در ابتدای حضور او یک تیم در سوپر لیگ و یک تیم در لیگ یک داشتیم ولی در ادامه دیگر هیچ تیمی از خوزستان در لیگهای کشوری حضور نداشتند. در این مدت والیبال خوزستان بسیار آسیب دید.
حال اگر فردی غیر ورزشی بر راس کار نهاده شد، اگر او در انتخاب اعضای کادر خود، دقت لازم را داشته باشد و از افرادی توانمند و دارای سابقه مدیریت ورزش و به اصطلاح خاک خورده رشته مورد نظر استفاده کند و کادر خود را به گونهای ببندد که ضعف مدیریت خود نیز خیلی نمایان نشود، باز هم می توان به آینده آن رشته امیدوار بود ولی اشکال در ساختار انسانی هیات والیبال خوزستان و چیدمان نادرست افراد، حاکی از عدم برخورداری این هیات از دومین رکن مهم؛ یعنی کادری مجرب بود.
فروزان صادقی یکی از مربیان والیبال خوزستان نیز در این خصوص توضیح میدهد: در این دوران سه نفر از مربیان درجه یک استان خانهنشین هستند و نمی دانم چرا از تجربیات این نفرات استفاده نشد و نمی دانم چرا نایب رییس هیات، خصمانه رفتار میکرد و نظر خودش مهم بود. او از نظر دیگران استفاده نمی کرد، چرا که فکر میکرد به عنوان مثال اگر صادقی بیاید، قدرت و موقعیتش را از دست میدهد، در صورتی که من تمایل به همکاری داشتم و اعلام آمادگی هم کردم اما نخواستند که من با آن ها همکاری کنم. در حالی که در دوره ای که خود من در هیات مشغول به فعالیت بودم، اعلام کردم هر کسی علاقهمند است بیاید و کار کند. اکنون وضعیت والیبال خوزستان بسیار بغرنج است.
ربیعینیا نیز توضیح میدهد: رییس قبلی حتی کادر خوبی را هم انتخاب نکرد، چرا که اگر این کادر به درستی انتخاب می شد، می توانست در روند پیشرفت والیبال استان تاثیر بگذارد. هیچ کسی از مدیریت پارسافر راضی نبود و در واقع والیبال در این چهار سال نابود شد. امیدوارم کسی در راس هیات قرار بگیرد که بتواند والیبال را جمع کند، زیرا در این مدت واقعا ضربه خورده است. در حال حاضر خوزستان از سطح کشور فاصله گرفته است ولی با کار و تلاش جدی میتوانیم به دوران خوب گذشته برگردیم، چرا که پتانسیل هم داریم و فقط باید کسی بیاید که بتواند از این رشته حمایت کند و والیبال خوزستان را راه بیندازد. اکنون تمام والیبالیستها بی انگیزه شدند.
گلاب هم می گوید: تشکیل هیات فامیلی و استفاده از افرادی که نه تنها والیبالی، بلکه ورزشی نبودند، ضربه مهلکی به پیکر والیبال استان وارد کرد؛ افرادی که متخصص و ورزشی نبودند، ضمن این که برای نداشتن تخصص، حقوق نیز دریافت می کردند. عمق فاجعه در بخش بانوان بیشتر نمود داشت، به صورتی که در بین بیش از 180 بازیکن در اردوی استعدادیابی کشور، خورستان هیچ سهمی نداشت.
اولین گامی که کادر یک هیات برای دوران چهار ساله خود باید بردارد، برنامهریزی درست و آگاهانه است و این برنامهریزی میتواند تمام مسایل از جمله کار در رده سنی پایه تا بزرگسالان، چگونگی برگزاری مسابقات استانی، حضور در رقابت ها و لیگ های مختلف کشوری و برگزاری کلاس های آموزشی را در بر بگیرد که باز هم این موضوع در چهار سال گذشته خیلی در والیبال خوزستان نمود پیدا نکرد.
علی ربیعینیا در این باره میگوید: هیات، لیگهای استانی را در دو روز و به صورت متمرکز برگزار میکرد و همین باعث شد که بازیکنان فرصت بازی نداشته باشند. در صورتی که اگر مسابقات به صورت رفت و برگشت برگزار می شد، بازیکنان همیشه در شرایط آمادگی بودند ولی در چهار سال حضور پارسافر در راس هیات استان، رقابت ها به صورت متمرکز برگزار شدند. همچنین مسابقاتی که برگزار میکردند، هیچ پیشرفتی در کار والیبالیستهای استان ایجاد نکرد و در پی آن، تیمهایی که به مسابقات کشوری اعزام میشدند مقام کسب نمیکردند.
وی ادامه میدهد: خوزستان در تمام رده های سنی آسیب دید، چرا که کاری صورت نگرفت. جالب این است که روزی که هیات روی کار آمد، هدفش این بود که به رده سنی پایه اهمیت دهد، در حالی که هیچ پیشرفتی را در ردههای سنی پایه شاهد نبودیم. آنها حداقل یک لیگ درست و حسابی ردههای سنی پایه برگزار نکردند. باتوجه به شرایط فعلی باید گفت راهکار این است که در ادامه فردی در راس کار قرار بگیرد که بتواند این رشته را مدیریت کند.
گلاب هم میگوید: در کل اگر بخواهیم مروری بر عملکرد هیات والیبال بیاندازیم باید گفت متاسفانه با از بین رفتن زیرساختها طی سال های گذشته و بالا رفتن سن بازیکنان با کیفیت، تقریبا استان خوزستان از بازیکن تهی شده است. در واقع در این دوران شاهد از بین رفتن ظرفیت ها و انگیزه ها بودیم. منحل شدن تیم شهرداری دزفول و پتروشیمی مارون و شهدای مخابرات در لیگ دسته یک کشور و سقوط مناطقنفتخیزجنوب به زیر گروه، در حالی که در آخرین سال حضور، موفق به کسب عنوان چهارم شده بود، از اتفاقات بد سال های اخیر والیبال خوزستان بوده است.
وی ادامه می دهد: ماجرا به این جا ختم نشد؛ ما در ردههای سنی پایه که توجه به آن وظیفه اصلی هیات والیبال بود نیز نزولی در حد سقوط داشتیم. متاسفانه عدم وجود تقویم ورزشی و عدم ارائه برنامه مدون، اهالی والیبال را دچار سردرگمی کرد. همچنین در برگزاری و رشد کلاس های مربیگری و داوری عملکرد بسیار ضعیفی داشتیم و گاهی به صورت مقطعی کلاس هایی بدون هدف برگزار کردند و در حال حاضر کمیته داوران تهی از داوران با تجربه و مجرب است و ارتقایی در خصوص تجربه این عزیزان انجام ندادند. برگزاری لیگ استان بدون برنامهریزی مناسب و مشکلات فراوان کار را به جایی رساند که در آخرین دوره شاهد حضور بازیکنانی از خارج استان در لیگ خوزستان و پیش آمدن موارد انضباطی زیادی بودیم که به گفته خودشان واقعا زشت و ناپسند بود.
صادقی هم می گوید: خوزستان با توجه به موقعیت جغرافیایی، وسعت و پتانسیل نیروی انسانی می تواند بازیکنانی در تیمملی و لیگ برتر کشور داشته باشد. در گذشته خوزستان در لیگ برتر بانوان کشور نیز تیم داشت ولی متاسفانه در چهار سال مدیریت قبلی، نتوانستیم این مقام را حفظ و حتی یک تیم را به مسابقات اعزام کنیم. ما در گذشته مینا بغلانی را در بخش بانوان در اردوی تیمملی داشتیم و با حمایتی که از او صورت گرفت، این بازیکن تا رده سنی بزرگسالان نیز پیش رفت ولی پس از آن با مدیریت جدیدی که در راس کار قرار گرفت، حمایتی از او نشد.
وی ادامه می دهد: در استعدادیابی که در سال 88 انجام دادیم، 90 دختر را با فیزیک قدی 175 سانتیمتر به بالا در رده های سنی 9 تا 12 سال کشف کردیم که 10 نفر از اینها نیز به اردوی تیمملی راه پیدا کردند ولی بعد از آن معلوم نشد که این استعدادها چه شدند. همچنین در چهار سالی که بر والیبال استان گذشت، ما حتی یک تیم هم در لیگ برتر یا لیگ یک کشور نداشتیم.
این مربی می گوید: باید توجه بیشتری به بخش آموزش می شد تا خروجی هم داشته باشد که متاسفانه در چهار سال گذشته به این صورت نبود. پیش از مدیریت پارسافر، هم استعدادیابی و هم امر آموزش انجام می شد. به هر حال ورزش به صورتی است که باید به تمام شاخصه های آن توجه داشت و تمام این شاخصه ها باید کنار هم باشند. به طور مثال من یک مربی بین المللی و مدرس فدراسیون هستم ولی در این چهار سال در خانه بودم و دریغ از این که یک بار این هیات از من دعوت کند تا اطلاعاتم را بهروز کنم.
دعوت هیات از پیشکسوتان و مشارکت و مشورت با آنها یکی دیگر از اقداماتی است که یک هیات در بدو کار باید نسبت به آن اقدام کند که البته این مهم در بسیاری از بخشهای ورزش نادیده گرفته شده است.
گلاب توضیح می دهد: کلا در هیات گذشته، بایکوت کردن کارشناسان و پیشکسوتان انگار به نوعی، جزئی از برنامه کاریشان بود تا آن جا که حتی تمرینات پیشکسوتان لغو شد. در مجموع در دوره چهار ساله این آقایان، پیشکسوتان، کارشناسان و منتقدان کنار رفتند تا مسیر سقوط با سرعت بیشتری طی شود و عدهایی فامیل و غیر ورزشی بر والیبال استان برخلاف اخلاقیات، حکومت کنند و در نتیجه این چهار سال، تاوانی دادیم که شاید طی هشت سال آینده هم قابل جبران نباشد.
وی ادامه می دهد: در این سالها پیشکسوتان و منتقدان به طور کل حذف شدند و هیچ تعاملی وجود نداشت و هر کسی هم که دو کلمه حرف منطقی می زد که به مزاج آقایان خوش نمی آمد، در لیست سیاه قرار می گرفت و کلا حذف می شد. چشم پوشی کردن از نفراتی مانند علی پروین، فریدون یزدانی فر، محمد رضا جمالپور و خیلی دیگر از عزیزان، گویی مانند حذف تاریخچه والیبال خوزستان بود و در عوض استفاده از افکار فسیلی برخی افراد با غرایض شخصی، واقعا ضربه مهلکی به جوانان و پیکره والیبال خوزستان وارد کرد.
صادقی هم در این خصوص می گوید: هیات والیبال در بخش بانوان تک روی داشت و از نظر پیشکسوتان استفاده نکرد. خیلی بهتر بود که از نظر مربیان و داوران پر سابقه و با تجربه نیز استفاده می کرد که این کار در جهت پیشرفت والیبال خوزستان بود. قبل از مدیریت پارسافر، والیبال خوزستان بسیار فعال بود و در بخش بانوان نیز کارهای زیادی برای اولین بار انجام شد.
وی ادامه می دهد: والیبال خوزستان با رکود جدی مواجه شده است و تنها راه خروج استان از این وضعیت، انتخاب مدیری خوب برای چهار سال آینده والیبال خوزستان است. امکانات خوبی داریم و فقط مدیریت نداریم. متاسفانه مسوولانی که در راس کار بودند هیچ ارزشی برای عمر ورزشی ورزشکار قائل نبودند در حالی که عمر ورزش فوقالعاده کوتاه است.
عامل دیگری که می تواند یک هیات را در حرکت رو به جلو کمک کند، تعامل آن با فدراسیون مربوطه است؛ چیزی که باز هم در هیات والیبال خوزستان به چشم نخورد. این هیات می توانست منفعت بسیاری از ارتباط با فدراسیون عاید خود کند که در این بخش نیز عملکردی نامناسب داشت.
گلاب در این خصوص می گوید: هیات استان کلا ارتباط مهمی با فدراسیون نداشت و عشق هیات تنها گرفتن عکس های یادگاری با اعضای فدراسیون بود، در حالی که آقای داورزنی، رییس فدراسیون اهل ارتباط با هیات های استانی خود است. همچنین هیات هیچ ارتباطی با کمیته آموزش فدراسیون نداشت که از بابت بخش آموزش و حضور در کلاس های آموزشی نیز متضرر شدیم.
فرامرز کیانیزاده، مدیرکل ورزش و جوانان خوزستان نیز در خصوص وضعیت والیبال خوزستان توضیح داد: پارسافر چهار سال پیش با رای اعضای مجمع به عنوان رییس هیات والیبال استان انتخاب شد که رای همین اعضا، تعیینکننده برای ریاست او بود. به نظرم او نیز در حد توان خود تلاش کرد و یکی از مشکلات والیبال این بود که همانند دیگر بخش های ورزش به مشکل مالی برخورد کرد؛ چیزی که در سال های اخیر گریبان ورزش را گرفته است. به هر حال با توجه به مشکلات مالی، ادارهکل ورزش و جوانان هم نتوانست آنچنان کمکی به این هیات داشته باشد.
وی ادامه میدهد: این هیات اعزامهایی به مسابقات کشوری داشت که طی آن نتایجی هم حاصل شد ولی قطعا ما در بخش پایه انتظار بیشتری داشتیم. البته یکی از مواردی که نقش والیبال را کم رنگ کرد، عدم حضور یک تیم از استان در لیگ برتر بود. ما در این خصوص نیز با پارسافر در جلسات هدف گذاری که داشتیم، صحبت کردیم و یکی از ایرادهایمان هم این بود که خوزستان تیمی در لیگ برتر ندارد. او نیز اشاره داشت که پیگیریهایی در این زمینه داشته است ولی شرکت یا ادارهای زیر بار مسوولیت تیمداری در لیگ برتر نمی رود، چرا که هزینهها بالا میباشد.
مدیرکل ورزش و جوانان خوزستان میگوید: ما نفرات خوبی در والیبال داریم که از جمله آن میتوان به شریفات و موسوی اشاره کرد و همین نشان میدهد که خوزستان ظرفیت، پتانسیل و استعداد رشته والیبال را دارد. به هر حال با پایان یافتن دوره چهار ساله مدیریت پارسافر امیدوارم در انتخاباتی که پیش رو است، اعضای مجمع فردی را انتخاب کنند که بتواند ضعف و ایرادهای دوره قبل را برطرف کند. باید در آینده به صورتی کار شود تا نفرات بیشتری را در اردوهای تیمملی آقایان و بانوان داشته باشیم. همچنین باید تلاش شود که از خوزستان یک تیم در لیگ برتر حضور داشته باشد و انتظار این است که هیات جدید با تلاش و جدیت بیشتری کار و والیبال خوزستان را فعال کند.
وی ادامه میدهد: هیات جدید باید تعامل خوبی با آموزش و پرورش داشته باشد تا از منابع انسانی و همچنین فضای موجود در مدارس جهت شناخت استعدادها کمک بگیرد. قطعا با یک برنامهریزی خوب، قوی و استفاده از تجارب پیشکسوتان می توان روزهای خوبی برای والیبال خوزستان رقم زد.
متاسفانه وضعیت فعلی والیبال خوزستان، این رشته محبوب در کشور به هیچ وجه خوب نیست، با این حال برای برداشتن گامی به جلو، هیچ وقت دیر نیست؛ کمی همدلی و همت و البته انتخاب فردی کاملا آشنا به والیبال، متفکر و آگاه میتواند این رشته را از شرایط فعلی خارج کند و آن را به روزهای خوب گذشته برگرداند تا خوزستان بازهم شاهد موسویها و شریفاتها باشد.