خوزستان اسپورت- ورزشگاه نفت و گاز اروندان خرمشهر که سال 94 به بهره‌برداری رسید تا مایه افتخار مردم علاقه‌‌مند به ورزش این شهرستان شود، مدت‌ها است که رها شده و مکانی برای زندگی سگ‌های ولگرد منطقه است.

به گزارش خوزستان اسپورت و به نقل از ایسنا خوزستان، ساخت ورزشگاه نفت و گاز اروندان مهرماه سال 1390 شروع شد و در سوم خرداد 1394 نیز افتتاح شد. در همان سال، فینال جام‌حذفی فوتبال ایران در فصل 95 - 94 در این ورزشگاه برگزار شد و در حالی که همه فکر می‌کردند این ورزشگاه می‌تواند جایگزین خوبی برای ورزشگاه نیمه‌تمام مانده جهان‌آرا خرمشهر باشد ولی این ورزشگاه نیز رها شد و اکنون کسی متولی آن را نمی‌شناسد.

برای اطلاع از وضعیت این ورزشگاه که تنها چهار سال از عمر آن می‌‌گذرد و آن زمان میلیاردها تومان برای احداث آن هزینه شد، به خرمشهر سفر کردیم؛ شهری که علاقه‌مندان به ورزش و به ویژه فوتبال آن بسیار است ولی از حداقل‌ها برای پرداختن به امر ورزش محروم هستند.
وارد ورزشگاه می‌شویم، فردی که به نظر می‌‌رسد مسوولیت نگهداری ورزشگاه را برعهده دارد، درب ورودی را باز می‌کند. تعدادی سگ درون محوطه به چشم می‌خورند. فردی که خود را رشیدی، مسوول حراست ورزشگاه معرفی می‌‌کند، به سمت ما می‌آید. وارد سالن همکف ورزشگاه می‌شویم. فضولات حیوانات و احتمالا همان سگ‌ها در قسمت‌های مختلف سالن به چشم می‌خورد. غبار و خاک انباشته شده بسیاری، سالن را فرا گرفته است.

با یک نگاه، تمام ورزشگاه را دور می‌زنم ولی عجیب است که هیچ چیز این ورزشگاه شبیه یک ورزشگاه نوساخت نیست و بیشتر شبیه یک متروکه است؛ ورزشگاه پر از بطری‌های خالی آب معدنی است و تا چشم کار می‌کند اطراف زمین پر از زباله است. بوته‌های زیادی در اطراف و وسط زمین چمن رشد کرده و تعدادی از صندلی‌ها نیز شکسته شده است.

پرده‌های تابلوی افتتاح ورزشگاه را که پر از خاک است، کنار می‌زنم. مروری می‌شود به روز افتتاح ورزشگاه با حضور مسوولان بسیاری که آمدند، روبانی را قیچی کردند، عکسی گرفتند و رفتند.

به طبقه دوم یعنی همان وی‌آی‌‌پی می‌رویم، آن‌‌جا هم پر از زباله است و سقف آن ریزش کرده و گویا محلی برای زندگی گربه‌ها و شغال‌ها شده است. مشخص هم نیست چه کسی باید بحث نظافت را بر عهده داشته باشد، آقای رشیدی هم که خود را مسوول نگهداری ورزشگاه معرفی می‌کند، به صورت خودجوش متولی این کار شده است.


پلمب آب را شکستم تا آب وارد چمن شود
حسین رشیدی که اکنون مسوولیت نگهداری ورزشگاه را بر عهده دارد، درباره وضعیت بخش‌های مختلف ورزشگاه توضیح داد: "چمن در حال حاضر خوب شده است ولی مدتی پیش شرایط الان را نداشت. پیست دو و میدانی هم تقرییا آسیب دیده است. ورزشگاه خیلی وقت است که رها شده است. در گذشته 11 نفر از ورزشگاه نگهداری می‌کردند ولی باتوجه به این‌که حق‌الزحمه آن‌ها را پرداخت نکردند، اکنون من به همراه پنج نفر دیگر این مسوولیت را برعهده داریم."

وی با اشاره به دستگاه چمن‌زن که به نظر می‌رسد بدون استفاده یک گوشه رها شده است، گفت: "دستگاه چمن‌زن را به ارگانی دیگر دادند که خراب شد و اکنون هم که چمن ورزشگاه بالا آمده است، دستگاهی برای چمن‌زنی نداریم. حدود دو ماه پیش نیز آب ورزشگاه قطع و چمن زرد شد و این موضوع را به همه گفتم ولی پشت گوش انداختند. برایم سخت بود که می‌دیدم زحمات 24 ساعته‌ام بر باد رفته و چمن زرد و خشک شده و بعد خودم پلمب آب را شکستم و آب وارد ورزشگاه شد و چمن جان گرفت."


ورزشگاه اروندان رها شده است
رشیدی با بیان این‌که 11 ماهی است که مسوولیت نگهداری ورزشگاه را برعهده دارم و هزینه‌های آن با خودم است، ادامه داد: "‌زمانی که آمدم، پنج نفر دزد را گرفتم که باتوجه به این‌که ورزشگاه رها شده بود، خیلی از تجهیزات ورزشگاه را دزدیده بودند. شرکت نفت و گاز اروندان ورزشگاه را ساخت و بعد هم آن را رها کرد. مردم خرمشهر محروم هستند و بین مسوولان شهرستان نیز چند دستگی وجود دارد."

وی گفت: "خود من دو بار در ورزشگاه دچار برق گرفتگی شدم و تا مرگ هم پیش رفتم. من به تنهایی چکار می‌توانم انجام دهم؟ سقف وی‌آی‌پی باتوجه به این‌که ایزوگام نشده بود، با بارش باران تخریب شد و فرو ریخت و اکنون محلی برای زندگی گربه‌ها و شغال‌ها شده است. من به مسوولان گفتم که سقف وی‌آی‌پی در حال تخریب است ولی توجهی نکردند. اکنون هم هیچ کسی مسوولیت نگهداری را برعهده نمی‌گیرد و در مدتی که من در این‌جا هستم کسی نیامده که بگوید این ورزشگاه متعلق به ما است."

رشیدی با بیان این‌که من هیچ قراردادی ندارم ولی صبح تا شب این‌جا هستم و تنها روزی سه چهار ساعت نزد خانواده‌ام می‌روم، گفت: "دلم برای ورزشگاه شهرم می‌سوزد. مسوولان تلاش کردند که این ورزشگاه به بهترین شکل ممکن ساخته شود ولی خیلی راحت آن را رها کردند. هر بلایی سر این ورزشگاه آمده است، مقصر آن اداره‌کل ورزش و جوانان خوزستان است، چرا که رسیدگی لازم را نداشت. رییس اداره ورزش و جوانان خرمشهر هم نمی‌داند که باید چکار کند."

ورزشگاه در اختیار منطقه آزاد اروند است
بعد از شنیدن صحبت‌های رشیدی به سراغ امین دارابی، مسوول پروژه‌های ورزشی آبادان و خرمشهر رفتیم. او در پاسخ به این سوال که در حال حاضر چه کسی متولی ورزشگاه نفت و گاز اروندان است؟ گفت: "در سال 95 تفاهم‌نامه‌ای بسته شد و این ورزشگاه به اداره‌کل ورزش و جوانان خوزستان داده شد اما در سال 97 نیز مجددا تفاهم‌نامه‌ای بین اداره‌کل ورزش و جوانان استان و منطقه آزاد منعقد شد که طی آن تمام اماکن ورزشی خرمشهر و آبادان به منطقه آزاد سپرده شد. در مدتی هم که این ورزشگاه در اختیار اداره‌کل ورزش و جوانان خوزستان بود، ورزشگاه شرایط خوبی داشت و سه فینال جام‌حذفی نیز در آن برگزار شد و اکنون این ورزشگاه کاملا در اختیار منطقه آزاد اروند است."

اگر ورزشگاه در اختیار نفت و گاز اروندان می‌ماند، شرایط بهتری داشت
ضرغامی، سرپرست اداره ورزش و جوانان منطقه آزاد اروند نیز درخصوص وضعیت این ورزشگاه توضیح داد: "پس از ساخت و اتمام کار، ورزشگاه از طریق شرکت نفت و گاز اروندان و علی‌رغم مخالفت‌هایی که وجود داشت به اداره‌کل ورزش و جوانان استان سپرده شد. همچنین تفاهم‌نامه‌هایی جهت نگهداری از ورزشگاه بین منطقه آزاد و اداره‌کل ورزش خوزستان منعقد شد که اداره‌کل ورزش خوزستان خیلی به تعهدات خود عمل نکرد."

وی ادامه داد: "تقریبا 10 کارگر در این ورزشگاه مشغول به فعالیت بودند که به سختی توانستیم دستمزد آن‌ها را پرداخت کنیم. در حال حاضر نیز آقای دارابی، مسوول پروژه‌های ورزشی آبادان و خرمشهر سه ماه از حقوق کارگران ورزشگاه را پرداخت کرده است. شاید اگر از همان ابتدا ورزشگاه در اختیار خود شرکت نفت و گاز اروندان بود یا دستگاهی که از توان مالی لازم برخوردار بود، مسوولیت ورزشگاه را می‌پذیرفت، اکنون این ورزشگاه شرایط بهتری داشت."

برای نگهداری از ورزشگاه عزم جدی بین مسوولان ایجاد شده است
سرپرست اداره ورزش و جوانان منطقه آزاد اروند گفت: "10 روز پیش نیز در فرمانداری شهرستان جلسه‌ای در خصوص ورزشگاه داشتیم و قرار شد که آقای دارابی به عنوان مسوول پروژه‌های ورزشی آبادان و خرمشهر برای شش ماه تامین هزینه‌ها و نگهداری چمن و حتی نظافت ورزشگاه را برعهده بگیرد. اکنون نیز تنها راه برون رفت از این وضعیت، همین عزم جدی و همدلی است که بین مسوولان شهرستان ایجاد شده است و شهرداری، اداره آب و برق، آبفا و فرمانداری به کار ورود کرده‌اند تا از این ورزشگاه بهتر از گذشته نگهداری شود."

فرصتی که تبدیل به تهدید شده است
ورزشگاه اروندان که به نگین ورزشی خرمشهر معروف است، متاسفانه به تهدید تبدیل شده است زیرا از این ورزشگاه که میلیاردها تومان برای ساخت آن هزینه شد، هیچ استفاده‌ای نمی‌شود و در حال تخریب است. در شهرهایی مانند خرمشهر که مردم آن حتی شاید از امکانات اولیه هم محروم باشند، حضور در ورزشگاه‌ و تماشای بازی تیم محبوب‌شان، تنها دلخوشی و سرگرمی آن‌ها است و نباید این حق آن‌ها نادیده گرفته شود.