به گزارش خوزستان اسپورت و به نقل از ایسنا، ابلاغیه جدید وزارت نفت به بخش‌های مختلف این وزارتخانه، محدود به ورزش حرفه‌ای نشده است. در این ابلاغیه برای کاهش هزینه‌ها محدودیت‌های فراوانی برای ورزش‌های قهرمانی در نظر گرفته شده است و با اعلام وزارت نفت "به منظور کاهش هزینه شرکت‌های تحت پوشش، هزینه ورزش قهرمانی هر شرکت نمی‌تواند بیش از ۵۰ درصد عملکرد آن شرکت در سال ۹۸ باشد"، عملا وزارت نفت برای بودجه ورزشی خود در سال ۹۹ مجددا نه تنها راه سال گذشته را در پیش گرفته، بلکه فعالیت سختگیرانه در بخش قهرمانی را نیز غیرممکن کرده است. همان راهی که ورزش خوزستان، از آن بسیار متضرر شد و عملا به سمت نابودی در حال حرکت است.

با چنین مصوباتی در سال ۹۸ شاهد بودیم که تیم‌های ورزش قهرمانی در شرکت‌های مناطق نفتخیز جنوب، ملی‌حفاری و پالایش پخش آبادان کاهش پیدا کردند و همان محدود تیم‌ها نیز نتوانستند به دلیل کمبود بودجه عملکرد شایسته‌ای داشته باشند. ضمن این که چنان آتشی به جان تیم‌های فوتبال نفت آبادان و نفت مسجدسلیمان افتاد که هنوز فکری به حال خاموشی آن نشده است!

در دنیای امروز همه کشورها به دنبال توسعه و گسترش سلامت و ایجاد شور و نشاط جامعه خود از طریق پرداختن به ورزش و انجام فعالیت‌های ورزشی هستند اما در خوزستان با مصوبات وزارت نفت، ورزش استان رو به نابودی است. نابودی‌ای که به معنای افزایش آمار آسیب‌های اجتماعی خواهد بود.

خوزستانی‌ها در انتظار نگاه ویژه
هزینه در ورزش، سرمایه‌گذاری‌ است و سلامت جامعه تضمین خواهد شد اما در حالی وزارت نفت همچنان به کاهش بودجه برای تیم‌های نفتی تاکید دارد که اگر تیم‌های نفتی مانند "ملی‌حفاری، مناطق نفتخیز جنوب و پالایش پخش آبادان" از چرخه همراهی ورزش خوزستان خارج شوند، نابودی کامل و سریع‌تر ورزش این استان را به همراه خواهد داشت. چرا که در شرایط فعلی، بخش خصوصی نیز چندان مشتاق به تیم‌داری در بخش حرفه‌ای و قهرمانی آن هم در استانی مانند خوزستان نخواهد بود.

مطمئنا باشگاهی مثل مناطق نفتخیز جنوب با بیش از ۱۰۰ تیم در بخش قهرمانی، با مصوبات جدید وزارت نفت و بودجه تعیین شده، دیگر نمی‌تواند حضور موثر و تاثیرگذار در ورزش قهرمانی داشته باشد و شاید نام چنین اقداماتی را تنها بتوان "فاجعه‌ای دیگر برای خوزستان" گذاشت.

مسئولیت اجتماعی وزارت نفت چه می‌شود؟
نکته جالب و قابل تامل نیز تکرار جمله "مسئولیت اجتماعی در قبال مردم" از سوی مسئولان از جمله وزارت نفت است. موضوعی که وقتی به عمل می‌رسد، رنگ می‌بازد و نتیجه آن می‌شود مصوبات سخت‌گیرانه و تصمیماتی که از بابت آن چیزی عاید علاقه‌مندان به ورزش در خوزستان نمی‌شود. آیا دیگر شعار کافی نیست؟

مسئولان نباید فراموش کنند که مسئولیت اجتماعی‌شان در خوزستان بیشتر از استان‌های دیگر است و این سوال مطرح است که آیا آن مسئولانی که مصوباتی را برای ورزش قهرمانی تیم‌های نفتی تعیین می‌کردند، به فکر جایگزینی برای ورزش نیز بوده‌اند؟

آیا ایجاد امکانات رفاهی و آموزشی در خوزستان چند برابر خواهد شد؟ تنها جایی که می‌تواند در بخش قهرمانی ورزش، اسپانسر شود و تیم‌ها و رشته‌های ورزشی را تحت پوشش خود قرار دهد، همین صنعت نفت است و اگر ملی‌حفاری و مناطق نفتخیز جنوب از بخش حمایتی از ورزش خارج شوند، آیا ارگان و سازمان دیگری در خوزستان وجود دارد که تیم‌های ورزشی راتحت حمایت مالی خود قرار دهد؟

ورزش را از خوزستان نگیرید!
مردم خوزستان شاید به جز ورزش دل خوشی دیگری نداشته باشند، پس لطفا ورزش را از خوزستان نگیرید! این ورزش باعث می‌شود، آن‌ها در مشکلات بسیاری که با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، برای ساعتی هم که شده با ورزش و حس هواداری به فوتبال از این مشکلات رهایی یابند.

خیلی‌ها خون دل‌ها خورده‌اند تا ورزش خوزستان جان بگیرد و استعدادها و ورزشکاران موفقی از این استان به کشور و جهان معرفی شوند و آیا آن‌هایی که برای هزینه در بخش ورزش، سختگیرانه تصمیم می‌گیرند به این مهم توجه داشته‌اند که اگر ورزش خوزستان از مسیر خود خارج شود، بهای آن تنها سرکوب استعدادها، کاهش علاقه‌مندان به ورزش و افزایش بزهکاری‌ها خواهد بود؟

چرا سکوت؟
نکته قابل تامل دیگر در پی تصمیمات وزارت نفت برای تیم‌ها و شرکت‌های نفتی، نقش کمرنگ ۱۸ نماینده خوزستان در گذشته برای پشتیبانی از ورزش استان بود تا جایی که صدای اعتراض اهالی ورزش خوزستان نیز بارها به گوش رسید و خواستار دفاع نمایندگان استان در مجلس از ورزش خوزستان در پی تصمیمات این وزارتخانه شدند اما گویا نمایندگان استان و مسئولان ورزش استان با شیوع کرونا به خواب خرگوشی رفته‌اند و فراموش کرده‌اند که با سکوت برابر چنین تصمیماتی، چه ظلمی به استان می‌شود.