به گزارش خوزستان ورزشی، عبدالله ویسی مربی موفق خوزستانی که در آستانه آغاز لیگ بیستم در اعتراض به دخالت مدیران باشگاه پیکان در امور فنی این تیم از سمت خود استعفا کرد، در مصاحبه‌ای با روزنامه ایران ورزشی به سئوالاتی پاسخ داده است که در ادامه می‌خوانید.

 مدتی است از شما خبری نیست و در رسانه هم کمرنگ هستید.
 وقتی بیرون فوتبال هستیم معلوم است که دیگر کسی سراغی از ما نمی‌گیرد. شما لطف کردید اما رسانه‌ها اگر بخواهند مدام از یک مربی می‌نویسند اما اگر نخواهند خبری از آنها نمی‌شود.

الان که بیرون هستید چه می‌کنید؟
 بازی‌ها را رصد می‌کنم؛ هم لیگ برتر و هم لیگ یک.

یعنی امکان دارد به لیگ یک هم بروید؟
 تا جایی که بتوانم به لیگ یک نمی‌روم. اتفاقاً بعد از جدایی از پیکان دو سه پیشنهاد از تیم‌های لیگ یکی داشتم اما قبول نکردم و نمی‌روم. البته شغل من مربیگری است که باید ببینیم شرایط به چه صورت می‌شود، اما با این کیفیت لیگ برتر و اوضاع و احوال مربیان دوست ندارم بیرون از لیگ برتر باشم.

منظورتان از اوضاع و احوال مربیان چیست؟
 یک‌سری مربیان حق‌شان است در لیگ برتر باشند اما یک عده دیگر با آدم‌های سیاسی می‌آیند.

منظورتان مربیان جوان است؟
 نه، من خودم در اوج جوانی مربیگری را شروع کردم و به نظرم سن مهم نیست، کیفیت مهم است. اگر مربی پیر هم باشد می‌گویند از او گذشته و نباید کار کند. پس بحث جوان بودن نیست و اشکالی ندارد مربی جوان باشد. اتفاقاً باید شروع کنند چون سرشار از انگیزه هستند، اما یک‌سری مربی وارد فوتبال و بخصوص لیگ برتر شدند که واقعاً ظلم به فوتبال است. اگر صحبت‌هایم به هر کدام از مربیان بربخورد، مطمئن باشد منظورم همان است؛ مثل وقتی که یکی فریاد می‌زند دزد دزد... وقتی کسی فرار کند مشخص است دزد همان بوده. الان هم به هر کسی بربخورد بداند منظورم با خودش بوده. من 31 ساله بودم که مربی شدم و مربی جوانی هم به حساب می‌آمدم، بنابراین مشکلی با جوان‌ها ندارم. الان سایپا باکیفیت بازی می‌کند و صادقی هم مربی جوانی است. او کار کرد و زحمت کشید که حالا داریم بازی‌های خوب تیمش را تماشا می‌کنیم و لذت می‌بریم. اما گاهی یک مربی هیچ رزومه‌ای ندارد و سابقه‌اش هم مشخص است ولی کار می‌کند. در مقابل یک‌سری مربی مثل علی دایی و عبدالله ویسی بیرون هستند. وقتی یک مربی دو سه تیم را می‌اندازد چطور از 10 تیم پیشنهاد دارد؟

شاید به‌خاطر اینکه مدیر برنامه‌های قوی و خوبی دارند!
 مدیر برنامه قوی است، مدیر باشگاه هم نمی‌بیند؟

در این مدت از لیگ برتر پیشنهادی نداشتی؟
 نه هنوز. یک باشگاه با من صحبت نصف و نیمه‌ای داشت اما نشد.

پس باید به‌زودی منتظر بازگشت شما به لیگ برتر باشیم.
 صددرصد. من اگر اکیپ رسانه‌ای پشت سرم بود الان تیم داشتم و جزو دو سه تیم بالای جدول هم بود. آدم‌های دیگر را نمی‌دانم چه می‌گویند و کارم را به بهترین شکل ممکن انجام می‌دهم. آنهایی که می‌گویند به‌جز استقلال خوزستان چه کرد؟ اصلاً قهرمانی همین تیم بس است. ضمن اینکه من به‌عنوان کمک‌مربی با فولاد خوزستان قهرمان شدم. با صبا آسیایی شدم. شاهین را به لیگ برتر آوردم و پیکان را در بدترین شرایط در لیگ برتر نگه داشتم. مگر اینها کم است؟ اصلاً همین‌که استقلال خوزستان قهرمان شد باید 50 سال در مورد آن بگویند. من حتی همین استقلال خوزستان را دو فصل قبل از قهرمانی‌اش توانستم در لیگ برتر نگه دارم که کار هر کسی نبود. آن وقت می‌گویند ویسی تیم نیمه اول جدول را گرفت و نیمه دوم تحویل داد. رده هشتم با نهم چه فرقی دارد؟ یک عده هستند که اگر بخواهند بزرگت می‌کنند، اگر نه هم ضعیف. می‌گویند ویسی هر تیمی برود سریع بیرون می‌آید. بله من وقتی حرف زور بشنوم و بازیکن تحمیلی به تیمم بدهند برایم قابل تحمل نیست و بیرون می‌آیم. مردم باهوش هستند و می‌فهمند چه خبر است اما خیلی‌ها خودشان را طوری نشان می‌دهند که انگار مردم از کارهای‌شان بی‌خبر هستند.

یعنی بقیه مربیان این شرایط را قبول می‌کنند؟
 بله، خیلی از مربیان با بازیکن تحمیلی و حرف زور کنار می‌آیند.

دیروز خبر رسید کارلوس کی‌روش هم از سرمربیگری کلمبیا اخراج شده. جالب است که در ایران موفق بود و با آن شرایط رفت و در کلمبیا انتظار می‌رفت بهتر کار کند اما برعکس شد.
 بله، من هم خبر را شنیدیم. شغل ما به این صورت است. بعضی وقت‌ها خوب هستی و بیرون می‌روی، بعضی وقت‌ها هم شرایط برای نتیجه‌گیری مهیا نیست و اخراج می‌شوی و البته بعضی وقت‌ها با مدیران باشگاه سازگاری نداری و باید بیرون بیایی. همیشه در مورد مربیان می‌گویند که یک چمدان دارند و نمی‌دانند خانه‌شان کجاست؛ چه کی‌روش باشی، چه گواردیولا و چه قلعه‌نویی و عبدالله ویسی.

خیلی وقت است از لقب گواردیولا دور شدی.
 بله، دیگر همان عبدالله ویسی شده‌ام.