به گزارش خوزستان اسپورت، اوایل سال 1365 شمسی و در روزهای اوج جنگ، سکان هدایت تیم منتخب خوزستان به «حسن اهوازی» سپرده شد تا این تیم را در دومین دوره لیگ سراسری قدس هدایت کند.

تیم منتخب خوزستان در سال قبل از آن با پیراهن «سفید» یا «قرمز» به میدان می‌رفت، اما حسن اهوازی در ابتدای حضورش بعنوان سرمربی رنگ جدیدی را برای البسه تیم منتخب خوزستان انتخاب کرد که برگرفته از رنگ البسه تیم ملی برزیل بود و تبدیل به نماد فوتبال خوزستان شد: پیراهن زرد، شورت آبی و جوراب سفید.

از تیرماه سال 1365 که دومین دوره لیگ سراسری قدس آغاز گردید، شعار جدیدی در ورزشگاه تختی اهواز شنیده شد، شعاری که کم‌کم در تمام ورزشگاه‌های ایران گسترش یافت و در همه جای کشور طنین‌ انداخت: «خوزستان برزیلته».

شهر اهواز در این سال بارها هدف حملات متوالی جنگنده‌های ارتش عراق قرار می‌گرفت و حسن اهوازی در این شرایط خاص تیمی را روانه مسابقات کرد که با فوتبال چشم نوازش تحسین همگان را برمی‌انگیخت و به واسطه‌ی رنگ لباس‌اش لقب «برزیل» گرفته بود. خوزستان تا نیمه نهایی پیش رفت و در بازی رفت مرحله نیمه نهایی باید میزبان اصفهان می‌شد، ولی از آن‌جا که ارتش عراق تهدید کرده بود در همین روز چند نقطه‌ی اهواز را بمباران می‌کند، فدراسیون فوتبال اعلام کرد که این بازی باید در بوشهر به میزبانی خوزستان برگزار شود! تصمیمی که شرایط سخت خوزستانی‌ها در زیر آوار جنگ را نادیده گرفت و حکایت از نفوذ مسئولان تیم‌ رقیب در این فدراسیون داشت. با اینکه بازی مساوی شد، به دلیل میزبان بودن خوزستان در بوشهر! هر گل تیم اصفهان دو گل حساب شد و تیم منتخب خوزستان با قانون گل زده در خانه حریف از رسیدن به فینال و قهرمانی باز ماند.

حسن اهوازی، همیشه از آن اتفاق به عنوان تلخ‌ترین اتفاق ورزشی زندگی‌اش یاد می‌کرد، اتفاقی که باعث شد تیم منتخب خوزستان از رسیدن به فینال باز بماند و جام قهرمانی به اصفهان برود.