به گزارش خوزستان اسپورت و به نقل از فارس، تابستان فصل پا به توپ شدن بچه ها بود، فصل داغ رقابت در زمین خاکی یا کاشتن دو آجر به اسم دروازه و دویدن بچه ها دنبال توپ پلاستیکی در کوچه پس کوچه های شهر، به عشق ستاره‌ها و بزرگان فوتبال.

از آن  زمان، سال‌های زیادی گذشته و اکنون همه چیز شیک و مدرن شده، زمین‌های خاکی بسیار کم شده‌اند و جای آنها ساختمان‌های چندطبقه و مجتمع های تجاری در شهرهای مختلف کشور ساخته شده، کودکان و نوجوانان امروزی حتی نمی‌توانند پابرهنه  دویدن به دنبال توپ روی آسفالت داغ خیابان را تصور کنند، اکنون دوستداران فوتبال همگی به سمت مدارس فوتبال می‌روند و روی چمن طبیعی یا مصنوعی فوتبال بازی می کنند و رختکن  و مربی دارند و شهریه های گران و ...

در چنین شرایطی باید فوتبالیست‌های با کیفیت‌تری را کشف کنیم و پرورش بدهیم اما در کمال تعجب شاهدیم که فرسنگ‌ها از تولد ستاره‌ها در زمین خاکی فاصله گرفته‌ایم. دیگر استعدادهای خارق العاده کمتر در فوتبال‌مان ظهور می‌کنند. در حالیکه بچه‌ها در مدارس شیک و روی چمن فوتبال یاد می‌گیرند و  باید هر سال حداقل 20 فوق ستاره در اندازه‌های ملی کشف کنیم.

خیلی از کارشناسان می‌گویند دلیل این نزول کشف و رشد استعدادها در فوتبال فقط به خاطر شرایط اقتصادی است. در گذشته هر علاقمند به فوتبالی حتی با کفش کهنه و حتی پاره به دنبال توپ می‌دوید و بهترین‌ها و عاشق‌ترین های فوتبال ، به سطح بالاتر می‌رسیدند اما این روزها برای ثبت نام در یک مدرسه فوتبال باید چندین میلیون پول بپردازید. در واقع فیلتر اول همان شهریه‌های گرانی است که باعث می‌شود خیلی از نوجوانان و جوانان علاقمند به فوتبال قیدش را بزنند.

داستان اما زمانی غم انگیزتر می‌شود که بدانیم در داخل برخی از این مدارس فوتبال نیز برخی مربی‌نماها استعدادهای آینده تیم‌ها را از روی مدل خودروی پدر بچه شناسایی می‌کنند و هر بازیکنی که پدر پولدارتری دارد قطعا نسبت به بازیکنی که استعداد بیشتری دارد در اولویت قرار می‌گیرد! همین وضعیت باعث حذف استعدادهای فوتبال کشورمان می‌شود. با این وضعیت هدف و موجودیت این مدارس فوتبال زیر سوال است، اینکه این مدارس قرار است واقعا فوتبالیست کشف کنند و پرورش بدهند یا فقط چند ماه بهار و تابستان ایجاد می‌شوند تا مالکان این مدارس با گرفتن شهریه‌های چند صدهزار تا چندین میلیون تومانی از خانواده‌ها جیبشان را پر کنند؟

به عقیده بسیاری از کارشناسان، مدارس فوتبال کنونی بیشتر شبیه دکان‌های دونبش پولسازی است تا کارخانه یا مدرسه‌ای برای فوتبالیست سازی! آکادمی برخی باشگاه‌ها هم اغلب همین شرایط را دارند، استفاده ابزاری از چهره‌های مطرح فوتبالی برای مثلا آموزش فوتبال در سه ماه تابستان در حالیکه برخی از این چهره های فوتبالی حتی در طول فصل شاید شش مرتبه هم به این مدارس و آکادمی‌ها سر نزنند! در بین باشگاه‌های لیگ برتری هستند باشگاه هایی مثل فولاد خوزستان، ذوب آهن، سپاهان اصفهان و نساجی مازندران که در واقع هدف اولشان رشد و پرورش استعدادهای فوتبالی است و فقط به جنبه درآمدزایی و اقتصادی‌اش توجهی ندارند.

کاش مسئولان فدراسیون فوتبال بعد از فراغت از ماجراهای پر پیچ و خم مجمع و انتخاب رئیس جدید فدراسیون فوتبال سر و سامانی به این وضع مدارس فوتبال بدهند تا  زودتر مدارس و آکادمی‌های فوتبال ما قانونمند و هدفمند شوند که در آن‌صورت می‌توان مهدی طارمی های بسیاری را به فوتبال ایران و جهان معرفی کرد. در چهره همین کودکان و نوجوانانی که اکنون عاشقانه دنبال توپ در مدارس فوتبال می‌دوند، می‌توان ذوق علی دایی شدن، طارمی شدن،جهانبخش شدن و... را دید این اشتیاق و علاقه را با مدیریت درست به تبدیل به واقعیت کنیم تا فوتبال‌مان رشد و توسعه بهتر و کیفی‌تری داشته باشد.

متاسفانه در سال‌های اخیر برخی افراد فعال در مدارس فوتبال فاجعه‌های اخلاقی و جنسی در این مدارس ایجاد کردند که مدیران فوتبال با این متخلفان اخلاقی برخوردی قاطع و قانونی انجام داده‌اند با این حال یک مجری تلویزیون مدعی شده در برخی مدارس غیرمجاز برخی مربیان از بازیکنان نوجوان به قصد اخاذی از خانواده ها فیلمبرداری کرده اند و به نظر می‌رسد باید نظارتی جدی تر از همیشه بر روی مدارس فوتبال کشور هم از نظر فنی و هم از نظر اخلاقی و اقتصادی انجام شود تا شاهد کمتر شدن تخلفات مدارس فوتبال به ویژه در مدارس فوتبال غیر مجاز باشیم تا این مدارس تبدیل به مکانی امن و مطمئن برای آینده سازان فوتبال کشور شود. برخی از مربیان و اساتید فوتبال در مدارس فوتبال نه تنها باید مدارک لازم مربیگری را کسب کنند که باید از آنها آزمایش‌های سلامت روان نیز گرفته شود.