خوزستان اسپورت- با کاهش قابل ملاحظه تعداد تیم‌های لیگ یکی تعداد زیادی از فوتبالیست‌های ایرانی باید دنبال شغل تازه‌ای باشند.

به گزارش خوزستان اسپورت و به نقل از ایمنا، دو سال پیش تعداد تیم‌های لیگ برتر از ۱۸ به ۱۶ تیم کاهش یافت. این اتفاق باعث شد تا ۵۰ الی ۶۰ بازیکن عملا از چرخه لیگ برتر خارج شوند. امسال هم سازمان لیگ قانون جدیدی را به مرحله اجرا در آورد که بر اساس آن هر باشگاه لیگ برتری تنها مجاز به عقد قرارداد با تنها ۱۸ بازیکن بزرگسال است و بقیه لیست خود را باید با بازیکنان زیر ۲۳ سال ببندد. این قانون جدید در پی کاهش تعداد تیمها باعث شد تا فوتبالیست‌های بیشتری بیرون مانده یا به لیگ یک یعنی جایی تبعید شوند که از دور خارج شدن فوتبالیست‌ها در آن حتی سرعت به مراتب بیشتری از لیگ برتر دارد.

سازمان لیگ که طی چند سال اخیر به تدریج از تعداد تیم‌های لیگ یکی کم کرده از فصل بعد درصدد است تا با کاهش تعداد تیم‌ها از ۲۴ به ۲۰ تیم، مسابقات را به جای دو گروه، در قالب یک گروه برگزار کند. مجموعه این تغییرات در لیگ برتر و لیگ یک برای گروهی از فوتبالیست‌های ایرانی بسیار گران تمام شده است. آنها که با تبعید لیگ برتری‌های سابق به لیگ یک پیش از این هم با معضل تنگ‌تر شدن تدریجی جایشان مواجه بودند از این پس و با کاهش قابل ملاحظه تعداد تیم‌های دسته اول با چالش بزرگتری برای پیدا کردن تیم مواجه هستند.

همین اتفاقات باعث شد تا تعدادی از همین فوتبالیست‌ها که بابت فعل و انفعالات اخیر احساس خطر کرده‌اند چندی پیش روبروی ساختمان سازمان لیگ تجمع کرده و به کاهش تعداد تیم‌های دسته اول اعتراض کنند. جای تردید چندانی نیست که خلوت کردن لیگ یک و برگزاری آن در قالب یک گروه، مسابقات این سطح از فوتبال را منسجم‌تر و منظم‌تر کرده و به آن سر و شکل حرفه‌ای‌تری می‌دهد و احتمالا در بلندمدت به نفع فوتبال ایران خواهد بود.

علاوه بر آن، تحرکات برخی افراد سیاسی هم قطعا نباید خللی در اراده فوتبالی‌ها برای اجرایی کردن تصمیماتشان ایجاد کند اما در عین حال ساده‌انگارانه و سطحی‌نگرانه خواهد بود اگر تبعات اجتماعی تصمیمات اینچنینی کاملا نادیده گرفته شود.

یک نمونه از آن داستان غم‌انگیز سپاهان نوین است که هرچند با یک تصمیمِ از نظر فوتبالی درست از حضور آن در سطح اول فوتبال ایران جلوگیری شد اما در پی آن اتفاقات، برخی بازیکنانش بعدها فوتبال را به کلی کنار گذاشته و بعضا سرنوشت تلخی پیدا کردند.

عاقبتی که ممکن است اکنون هم در انتظار برخی از بازیکنان فولاد نوین باشد و هم بازیکنان دیگری که در پی کاهش قابل ملاحظه تعداد تیم‌های لیگ یکی از نان خوردن می‌افتند. فوتبالیست‌هایی که شاید همه آن ها از نظر فنی عالی نباشند اما قاعدتا به اندازه‌ای خوب بوده‌اند که فوتبال به حرفه اصلی آنها بدل شده و جدایی و دوری از آن برای خودشان و خانواده‌هایشان عواقب دردناکی دارد.