خوزستان اسپورت- مدیرعامل باشگاه نفت مسجدسلیمان گفت: كشتی ما به گل نشست و به ساحل نرسید و من به عنوان ناخدا متهم شماره یك هستم و خودم را اخراج می​كنم.

به گزارش خوزستان اسپورت و به نقل از ایسنا، مسعود رضائیان اظهار كرد: آنچه مسلم است تیم نفت مسجدسلیمان با یك برنامه​ریزی بلندمدت وارد لیگ برتر نشد و به این موضوع شك نداشته باشید. آمادگی مقابله در لیگ برتر برای تیمی كه از لیگ یك بالا آمده است، یك توان مضاعف می​خواهد. یك تیم لیگ یكی نمی​تواند مستقیما، با همان ساختار، شكل و با پول گذشته​اش وارد لیگ برتر شود.

وی افزود: وقتی تیمی به لیگ برتر می​آید باید به داشته​های خودش در زمانی كه در لیگ یك بوده است به مراتب بیفزاید تا بتواند در سال اول حضورش در لیگ برتر بماند. به عنوان نمونه می​توان به پدیده اشاره كرد؛ این تیم از لیگ یك به لیگ برتر آمده و بودجه​ای كه برای آن در نظر گرفتند، مطمئنا دو سه برابر بودجه سال گذشته‌اش بود و توانست خودش را نگه دارد.

مدیرعامل باشگاه نفت مسجدسلیمان بیان كرد: اما متاسفانه نه تنها مبلغی به بودجه ما افزده نشد، حتی مبالغی را كه می​توانستند به عنوان پول به صورت مرتب به بازیكنان بدهند، پرداخت و علمی نکردند و این در واقع سرآغاز سرنوشت تاریك ما بود.

وی درباره عدم حمایت‌ها از نفت مسجدسلیمان گفت: نمی​دانم نگاه مسوولان بالادست به تیم ما چه بود ولی آنچه من می​بینم این است كه ما، ماه​ها و هفته​های بسیار سختی را گذراندیم و به اینجا رسیدیم كه می​بینید. ما در واقع با چنگ و دندان، غیرت و تعصب كارمان را جلو بردیم كه این در لیگ حرفه​ای جواب نمی​دهد و اینطور مسایل برای لیگ​های دسته دو و سه است. سال گذشته گهر دورود را هم دیدید كه چنین وضعیتی داشت. البته ممكن است تیم​هایی هم به همین صورت به لیگ برتر بیایند و بمانند كه به این موضوع هم شك نكنید.

رضائیان در ادامه درباره اتفاقات و حواشی به وجود آمده در بازی روز گذشته در ورزشگاه مسجدسلیمان، عنوان كرد: 10 هزار جمیعت را نمی​توان با تعهد نگه داشت و این كار نه تنها از وظیفه من بلكه از وظیفه همه خارج است. اشتباهی هم كه هواداران ما مرتكب می​شوند این است كه از مسوولان شهری انتظار كمك مالی دارند در حالی كه نماینده مجلس، فرماندار، شهردار، شورای شهر و رییس شركت نفتی كه در این جا هست اجازه ندارند كه به ما پول بدهند، بلكه آن‌ها می​توانند به ما امكانات، اتوبوس، غذا و مكان بدهند. به هر حال هیچ كدام از این مسوولان اجازه پرداخت پولی به ما نداشتند و اگر این كار را انجام می​دادند، غیرقانونی بود و فردای آن روز باید جواب می​دادند.

وی ادامه داد: نگاه و تصور هواداران این است كه یك نفر در شهر نمی​خواست تیم بماند، در حالی که مسوولان شهری؛ حال یكی بیشتر، یكی كمتر در حد توان كمك كردند و به این صورت نبود كه فلان شخص نمی​خواسته كه تیم در لیگ بماند. بحث​های مالی به صورتی است كه تیمی قبل از این‌كه بخواهد به لیگ برتر بیاید باید از قبل برای آینده​اش برنامه​ریزی و بودجه​اش را تامین كرده باشد و مشخص كند كه می​خواهد قهرمان لیگ برتر شود، ​سهمیه كسب كند یا در لیگ بماند كه هر كدام از این​ها یك بودجه​ای را می​طلبد.

مدیرعامل باشگاه نفت مسجدسلیمان درباره امکان خرید امتیاز و تیم​داری در لیگ برتر، گفت: من قبلا هم گفتم اگر كسی می‌خواست پولی را برای خرید كنار بگذارد با یك دهم آن می​توانستیم همین تیم را نگه داریم. در نظر بگیریم كه قیمت خرید یك تیم لیگ برتری 30 میلیارد تومان است كه اگر سه میلیارد تومان به ما می​دادند، تیم سقوط نمی​كرد.

وی افزود: ما سال آینده باید در لیگ یك كار كنیم و قاعدتا در آن جا مشكل مالی نخواهیم داشت. ما امسال سه و نیم میلیارد تومان هزینه كردیم و این در حالی است كه می​توان در لیگ یك 10 میلیارد تومان هزینه كرد و این تناقضات وجود دارد؛ پس نگاه ما چیست و می​خواهیم چه كار كنیم؟ ظاهرا از نظر قانون هرچه در لیگ یك هزینه كنیم، اشكالی ندارد! این قانون پاسخگو نیست و تیمی كه مردم این همه آن را دوست داشتند، دیگر نباید در لیگ برتر باشد. چرا كه نمی​توانند برای آن هزینه كنند و این موضوع برای نفت مسجدسلیمان صدق می​كند و اكنون قانون‌گذاران باید این موضوع را بررسی كنند.

رضائیان درباره 20 تیمی شدن لیگ یك و سخت​تر شدن شرایط برای صعود به لیگ برتر، گفت: هزینه​های رفت و برگشت ما و خستگی​ها زیاد می​شود و هر كسی می​خواهد در این لیگ قهرمان شود، باید كفش آهنی بپوشد.

مسعود رضائیان در پایان عنوان كرد: من تا 15 خردادماه که قرارداد دارم در خدمت باشگاه هستم و پس از آن درباره ادامه همكاری تصمیم​ می‌گیرم. كشتی ما به گل نشست و به ساحل نرسید و من هم به عنوان ناخدای آن متهم شماره یك هستم و برای تنبیه خودم هم كه شده، خودم را اخراج می​كنم. به هر حال شاید مقصر خود من بودم و اگر فرد دیگری بود شاید به آن پول می​دادند و شاید قانون درباره آدم​ها فرق می​كند!