وصال روحانی
بازی عصر امروز استقلال خوزستان با پدیده خراسان در ورزشگاه غدیر اهواز قسمت تازه‌ای از شگفتی‌سازی‌های تیمی است که در پایان هر هفته از لیگ حرفه‌ای پانزدهم خیلی‌ها گفته‌اند این نقطه پایان دستاوردهایش است اما پایانی بر این روند غریب شکل نگرفته و فقط یک هفته مانده به پایان نیم‌فصل اول این لیگ هنوز شانس قهرمانی - غیررسمی - در این نیم‌فصل برای آبی‌های خوزستانی متصور و مقدور و موجود است.

شاید تمام شود
شاید کارهای بزرگ تیم ویسی در همین نقطه تمام شود و شاید برعکس این تیم در پایان نیم‌فصل اول در صدر بایستد و در نیم‌فصل دوم بلغزد و شاید هیچ‌یک از این دو حالت شکل نگیرد و وضعیت سومی را شاهد باشیم و یاران حسن بیت سعید تا پایان فصل جزو سه چهار تیم صدر جدول بمانند اما هر اتفاقی بیفتد، لقب موفق‌ترین تیم نیم‌فصل اول بر اساس ظرفیت و اسم و رسم نفرات، سزاوار استقلال خوزستان است و لقب مربی برتر نیم‌فصل را هم باید به ویسی داد، حتی اگر تیمی دیگر با هدایت مربی متفاوتی فاتح نیم‌فصل نخست شود.

به بودجه آنها نگاه کنید
برای برآورد کار هر تیم و هر مربی باید بر توش و توان و ظرفیت نفرات آن تیم نگاه کرد و اینکه از کجا می‌آیند و پیشینه‌شان چیست. باید دقت کرد و دید که ستاره دارند یا ندارند و اگر دارند، از کدام تبار و با کدام میزان توانایی هستند و چقدر خرج تیم شده و بودجه‌شان چقدر بوده و در ازای چقدر خرج به کدام دستاوردها رسیده‌اند. اگر اینها را مبنا بگذاریم، باید بگوییم استقلال خوزستان صرفنظر از نتایجی که امروز و سپس در پایان این هفته در دور آخر نیم‌فصل به دست می‌آید، قهرمان واقعی این نیم‌فصل است حتی اگر واقعا قهرمان نشود و این عنوان سمبلیک به تیم دیگری برسد.

حیرت شدید
در آستانه دیدار عصر دوشنبه استقلال خوزستان با پدیده خراسان، تیم گاه خوب و گاه بد رضا مهاجری، هیچ‌کس نمی‌تواند از برخی آمار حاصله تیم ویسی به شدت متحیر نشود و شاخ درنیاورد! خوردن فقط چهار گل در 13 بازی، معدلی کمتر از یک سوم گل خورده در هر بازی را به دست می‌دهد که در این لیگ 15 ساله بی‌سابقه بوده و در هیچ دوره‌ای تیم دیگری نداشته‌ایم که بعد از این تعداد مسابقه فقط چهار بار دروازه‌اش فرو ریخته باشد. اگر درون دروازه و خط دفاعی استقلال خوزستان سرشار از ستاره‌های بین‌المللی بود، شاید ماجرا قدری توجیه می‌شد اما به دنبال اینگونه نفرات در تیم ویسی نگردید. او تیمش را اوایل تابستان امسال با کلکسیونی از نفرات لیگ یکی بست و اینکه با کدام جادو آنها را اینچنین به سرعت متحد و یکپارچه کرده، رازی است که کشف و لمس آن آسان نیست.

آنها بیش از حد تدافعی‌اند؟
اینکه ناظران از دیدن یکدست بودن این مجموعه مکررا اظهار تعجب می‌کنند، نشانگر عدم اشراف آنها بر موضوع نیست بلکه اهمیت کار بزرگ و غیرمنتظره و دستاوردهای فوق‌العاده ویسی را نشان می‌دهد و از این می‌گوید که او هیچ چیز را به امان خدا رها نکرده و کار کرده و تیمش را با وسعت تمرین داده و به همتی بزرگ واداشته تا به دستاوردهای فعلی برسد. عده‌ای می‌گویند استقلال خوزستان گاهی بیش از حد تدافعی و منفی بازی می‌کند و مجری ضد فوتبال است و فقط به فکر گل نخوردن است و حتی اگر این را قبول داشته باشیم، این یک حسن و خصلت مثبت است و نه منفی و تیمی که بلد است چه کار کند تا گل نخورد، به واقع یک کار مثبت و موثر را انجام می‌دهد و نباید بابت آن نکوهش شود.

آنچه به چشم خورده است
ما فقط به چشم دیده‌ایم که فرناندو خسوس برزیلی درون دروازه این تیم به شدت درخشیده و قدری جلوتر از او طیبی، ماهینی و دورقی با دوندگی چشمگیری عرض زمین را پوشش داده و منافذ را به روی حریفان به حداقل رسانده‌اند و حتی اگر آنها بلنگند، موسی کولی‌بالی هست تا با بازی فیزیکی و تکل‌هایش قصورها را جبران کند. در تیمی که جنگندگی و دوندگی در آن حرف اول را می‌زند، مهدی زبیدی و رحیم زهیوی نیز شیارها را به بهترین شکل پر می‌کنند، روح‌ا... سیف‌اللهی اخیراً نیمکت‌نشین است که در اواخر وقت به تیمش جان و روح تهاجمی می‌دهد و عقیل کعبی یک پدیده کوچک و تازه که از دقیقه اول تا 90 میدانداری می‌کند و خارجی دیگری مانند ادواردو فریرا سوارس نیز قابل تکیه نشان داده است و همینطور حکیم نصاری که جزو نفرات بی‌شمار پیوسته به استقلال خوزستان در «پیش‌فصل» بود و فصل گذشته در سایپا توپ می‌زد.

ستاره استقلال خوزستان
بازیکنان این تیم که در بین‌شان علی اصغر عاشوری، پیمان شیرزادی و حمدا... ابدام و ... هم هستند، به واقع همگی زحمت زیادی کشیده و سهم خود را ادا کرده‌اند. ستاره استقلال خوزستان، خود «تیم» است. تیمی که تاکتیک گروهی‌اش مهم است و ستاره‌محور نیست و اصولا ستاره‌ای ندارد و به‌طور دسته‌جمعی نفس می‌کشد. تیمی که قهرمان «هنوز قهرمان نشده» نیم‌فصل و فاتح نمادین اما ارزشمند پانزدهمین لیگ حرفه‌ای تا این مقطع از فصل است و حتی اگر کم بیاورد و تا رده دهم جدول هم پایین برود، دستاوردها و نوع کارش تا این مقطع از فصل درسی برای سایر تیم‌های کم‌ستاره است تا خود را نبازند و امیدوارانه و با نهایت کوشش بازی کنند و یک استقلال خوزستان ثانوی باشند.

مطمئن باشید
امروز هر نتیجه‌ای در اهواز به دست آید، می‌توانید مطمئن باشید که تیم ویسی یک بار دیگر و این مرتبه مقابل پدیده مشهد سنگ تمام گذاشته و با وحدت و یکپارچگی عرصه را بر حریف تنگ کرده است. این تکه تکراری و البته ستودنی بازی استقلال خوزستان است؛ تیمی که در فصل نگون‌بختی‌های بزرگ و قعرنشینی دو نماینده دیگر اهواز، چیزی بسیار بیشتر از یک آبروداری را برای اهواز و کل فوتبال خوزستان انجام داده و هویتی تازه به ورزش این استان شریف و مقاوم و زرخیز بخشیده است.